In hunnen uitersten toestand droomden de Vlamingen dat God, onder de gedaente van een gulden ridder hun eenen zyner Heiligen toezond om hen te verlossen.' 

Hendrik Conscience, De Leeuw van Vlaenderen

​

Il faut qu’il y ait de l’intrus dans l’étranger, sans quoi il perd son étrangeté. Aussi n’est-il ni logiquement recevable, ni éthiquement admissible, d’exclure toute intrusion dans la venue de l’étranger.

 

Jean-Luc Nancy, L’Intrus

 

Sinds de Vlaams-Congolese kunstenaar Roland Gunst dertig jaar geleden van zijn Afrikaanse geboorteland naar Vlaanderen verhuisde, is de Vlaamse leeuw een bij-zonder dubbelzinnig symbool voor hem. Enerzijds boezemt de klauwende leeuw, zoals die opgevoerd wordt door de

vendelzwaaiende extreemrechtse strekkingen in de jaren negentig, de jonge Roland angst in. De Vlaamse vlag wordt gekaapt als het symbool van een vooronderstelde, (zowel genetisch als fantasmatisch) zuivere Vlaamse identiteit die iedere vorm van vreemdheid afwijst en uitsluit. Gunst voelt zich een indringer in eigen land en onderdrukt zijn Congolese roots als overlevingsstrategie. Anderzijds wakkert diezelfde angst een hartstochtelijk verlangen in hem aan naar de komst van een Leeuw van Vlaanderen, die zijn volk zal verlossen en die, zoals de Vlaamse vlag al

doet vermoeden, een zwarte leeuw is.

​

In de muzikale lecture performance Flandria, die de grijze zone opzoekt tussen historie en mythologie, is het eindelijk zover: de zwarte leeuw koning Lion I van Vlaanderen zal ten tonele verschijnen, niet om Vlaanderen van de Fransen te verlossen zoals in Consciences boek maar om het

integratievraagstuk waarmee onze samenleving worstelt voor eens en altijd op te lossen. Als ultieme belichaming van een hybride, meervoudige identiteit gooit koning Lion I zichzelf in de strijd tegen het afschuw-wekkende monster van de assimilatie, dat ieder anders zijn met huid en haar

verslindt. In een mystiek ritueel met jonkvrouw Flandria (sopraan Emma Posman), de personificatie van Vlaanderen, en met operamuziek gecomponeerd door Benjamien Lycke opgevoerd door het gerenommeerde Kugoni Trio (viool, saxofoon en piano) zal Gunst de inval van

Koning Lion I en het ontstaan van een Afropees koninkrijk in onze contreien verbeelden. Tegelijk biedt Gunst zijn reflecties op de Vlaamse identiteit aan, vanuit zijn persoonlijk verhaal en de geschiedenis van de Afro-Europese relaties. Flandria wordt opgevoerd in een installatie waarin symbolen uit de Vlaamse en Congolese culturele traditie naast elkaar mogen bestaan en in elkaar overgaan. In dit Afropese koninkrijkje wordt het tijdperk van de onzuiverheid en de interculturaliteit gevierd. Het kan nu ieder ogenblik aanbreken. Het is er eigenlijk al.

 

De verlosser is komende.

​

​

Since the Flemish-Congolese artist Roland Gunst moved from his African homeland to Flanders thirty years ago, the Flemish lion is a particularly ambiguous symbol for him. On the one hand, the clawing lion, as represented by the extreme right-wing tendencies in the nineties, instills the young Roland fear. The Flemish flag is hijacked as the symbol of a presupposed, (both genetically and fantasmatically) pure Flemish identity that rejects and excludes any form of strangeness. Gunst feels like an intruder in his own country and oppresses his Congolese roots as a survival strategy. On the other hand, that same fear arouses a passionate desire in him for the arrival of a Lion of Flanders, who will redeem his people and who, as the Flemish flag suggests, is a black lion.

 

In the lecture opera performance Flandria, which seeks out the gray zone between history and mythology, it is finally time: the lion king Lion I of Flanders will appear on the scene, not to liberate Flanders from the French as in Conscience’s book but to tackle -once and for

all - the integration issue our society struggles with. As the ultimate embodiment of a hybrid, multiple identity, King Lion I fights against the horrifying monster of assimilation. In a mystical ritual with lady Flandria (soprano Emma Posman), the personification of Flanders, Gunst will visualise the invasion of King Lion I and the birth of an Afro-European kingdom. At the same time, Gunst offers his reflections on Flemish identity, from his personal story and the history of Afro-European relations. Flandria is presented in an installation in which symbols from the Flemish and Congolese cultural traditions may coexist and merge. In this Afropean kingdom, the era of impurity and interculturality is celebrated. It can arrive at any moment. It is actually there already.

​

The saviour is coming.

​

​